Σου αρέσει το άρωμα μου; Ήταν το πρώτο που δοκίμασα στα Duty Free στο Παρίσι και το πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη. Και επειδή το συνδύασα με ένα πουκαμισάκι καρώ και λίγο gel στο μαλλί, σημαίνει ότι είμαι gay?
Δεν έχω τίποτα με τους ομοφυλόφιλους, ίσα-ίσα έχω φίλους και τους εκτιμώ πολύ. Πώς, όμως, σου έδωσα αυτή την εντύπωση; Με το ζόρι κρατιόμουν να μην καρφωθώ εκείνο το βράδυ στο μπαρ, που είχα κολήσει στο ντεκολτέ σου. Ήταν και πλούσιο, εγώ φταίω; Και έλεγα, θα με περάσει για κανένα κάγκουρα (γνωστή ράτσα αρσενικού, χονδροειδούς συμπεριφοράς, ενίοτε επιθετικού και αχόρταγου), αν της πω να πάμε καμιά βόλτα μετά σε κανένα άλλο κλαμπίδι, μπουζούκι, βρώμικο στη Μιχαλακοπούλου. Κρατήθηκα όμως..
Και έτσι έχασα την ευκαιρία να με γνωρίσεις καλύτερα, και να συνειδητοποιήσεις ότι όταν πλησιάζω γυναίκες που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον, είμαι ασυγκράτητος. Και τότε παίζω μπαλίτσα φουλ επιθετικά. Χωρίς να χρειάζεται να μυρίζει η μασχάλη μου τυρίλα, για να καταλάβεις ότι είμαι βαρύ αρσενικό. Αυτούς που μιλάνε συνέχεια για την αντρίλα και τις επιδόσεις τους να φοβάσαι.
Εμένα μη με φοβηθείς, δε θα σε απογοητεύσω.
Γι’ αυτό τι θα έλεγες; Θα παίξουμε μαζί…μπαλίτσα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου